วัดสิงห์ เป็นวัดคู่เมืองสามโคกมาอย่างช้านาน โดยวัดแห่งนี้สร้างขึ้นในสมัยอยุธยา ตั้งอยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นวัดเก่าแก่ซึ่งยังปรากฏเจดีย์ โบสถ์ วิหารเก่า ภายในมีวิหารโถง (ศาลาดิน) เป็นอาคารทรงไทยจั่วลูกฟักหน้าพรม มีมาลัยโดยรอบ มุงด้วยกระเบื้องเชิงชายทำเป็นบันแถลงรูปสามเหลี่ยมปลายเรียวโค้งรูปเทพพนมสลับกับรูปดอกบัวอ่อนช้อยสวยงาม
ภายในศาลาดินมีเสาทั้งระเบียงเรียบ รายรอบเป็นจำนวนมาก พื้นปูด้วยกระเบื้องดินเผาขัดมัน ด้านข้างทั้งสองก่ออิฐยกแนวเป็นอาสนะสงฆ์ เสาของอาคารเป็นเสาไม้กลมทาด้วยสีแดงเป็นอาคารเก่าแก่สมัยอยุธยา ด้านในมีพระพุทธรูปหลวงพ่อโตประดิษฐานอยู่ในวิหารโถง ก่อด้วยอิฐถือปูนลงรักปิดทองปางมารวิชัย เป็นศิลปะสมัยอยุธยา มีอายุกว่า 320 ปี และด้านหลังของหลวงพ่อโตจะมีพระพุทธรูปปางไสยาสน์ประดิษฐานอยู่
ภายในศาลาดินมีเสาทั้งระเบียงเรียบ รายรอบเป็นจำนวนมาก พื้นปูด้วยกระเบื้องดินเผาขัดมัน ด้านข้างทั้งสองก่ออิฐยกแนวเป็นอาสนะสงฆ์ เสาของอาคารเป็นเสาไม้กลมทาด้วยสีแดงเป็นอาคารเก่าแก่สมัยอยุธยา ด้านในมีพระพุทธรูปหลวงพ่อโตประดิษฐานอยู่ในวิหารโถง ก่อด้วยอิฐถือปูนลงรักปิดทองปางมารวิชัย เป็นศิลปะสมัยอยุธยา มีอายุกว่า 320 ปี และด้านหลังของหลวงพ่อโตจะมีพระพุทธรูปปางไสยาสน์ประดิษฐานอยู่
นอกจากนี้ยังมีอุโบสถเก่าแก่ของวัดสิงห์ โดยถูกสร้างขึ้นเมื่อสมัยอยุธยาตอนกลาง มีการบูรณะครั้งใหญ่สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ เป็นอาคารที่ใช้ในการทำสังฆกรรม ประกอบด้วยกำแพงแก้วล้อมรอบ ด้านในกำแพงก่อเป็นช่องสามเหลี่ยม บริเวณทางเข้าทำเป็นซุ้มโค้งก่ออิฐแบบกูบช้าง ทั้งด้านหน้าและด้านหลังศิลปแบบอยุธยา ภายในอุโบสถมีองค์พระประธานที่ก่อสร้างสมัยอยุธยาตอนกลาง (พระประธานจตุรทิศ) มีพระพุทธรูปเป็นพระประธานองค์ใหญ่ 2 องค์