วัดโบสถ์ ตั้งอยู่ที่ตำบลบ้านกลาง อำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานี ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำเจ้าพระยา สร้างเมื่อ พ.ศ.2164 โดยชาวมอญที่อพยพมามาจาก[เมืองหงสาวดีและเอาชื่อหมู่บ้านที่ตนอพยพมาอาศัยอยู่ ตั้งเป็นชื่อวัดและได้สร้างเสาหงษ์ขึ้นไว้เป็นสัญลักษณ์แห่งเมืองหงสาวดี มีโบราณสถาน และโบราณวัตถุ คือสิ่งสำคัญอยู่คู่วัดโบสถ์ วิหารพระรามัญทรงเครื่อง (หลวงพ่อรามัญทรงเครื่อง) พระแสงอาญาสิทธิ์ ของเก่าแก่จากรามัญ ช้างสีเศียรใช้ติดตั้งประดับหัวเสา อายุเก่าแก่ถึง 150 ปี สร้างด้วยทองคำสัมฤทธอยู่ในโบสถ์เก่าของวัดและรูปปั้นสุนัขขย่าเหลหล่อด้วยตะกั่วที่อดีตเจ้าอาวาสได้รับพระราชทานจากรัชกาลที่ 5 ในครั้งที่เสด็จประภาสเมืองสามโคก ต่อมาเปลี่ยนเป็นเมืองปทุมธานี
ด้านหน้ารูปปั้นเหมือนสมเด็จพระพุฒาจารย์โต จะมีศาลาที่เจ้าหน้าที่จัดบริการผ้าไตร ดอกไม้ธูปเทียน ให้ทำบุญตามศรัทธา ได้จุดธูปไหว้พระ และสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ที่ มีรูปปั้นหลวงพ่อโตขนาดย่อมสำหรับให้ปิดทองทำบุญ
บริเวณลานธรรมหลวงพ่อโต มีวิหารคตล้อมสร้างในรูปแบบสมัยใหม่ ในวาระเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว 80 พรรษา เมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และรอบๆนั้นยังมีศาลต่างๆที่ประดิษฐานหลวงพ่อเหลือพระพุทธรูปสมัยอยุธยาตอนต้นสร้างด้วยศิลาทรายปางมารวิชัย ปิดทองคำเปลวทั้งองค์ หลวงพ่อเหลือองค์นี้เป็นพระเก่าแก่องค์หนึ่งในเก่า ซึ่งมีทั้งหมด 12 องค์ แต่ทุกองค์ถูกโจรใจบาปลักลอบตัดเศียรไป เหลือเพียงองค์เดียวที่ไม่ได้ถูกโจรกรรม ผู้คนจึงเรียกว่า หลวงพ่อเหลือ ทางวัดได้นำมาเก็บรักษาไว้และต่อมา ก็ได้นำมาให้ผู้คนสักการบูชาถือเป็นพระพุทธรูปสำคัญของวัด และยังมีศาลาโดยรอบที่ประดิษฐานองจตุคามรามเทพ ศาลาพระสีวลี
อุโบสถวัดโบสถ์สร้างใหม่เมื่อราว 50 ปีมานี้ บนพื้นที่อุโบสถเดิมซึ่งทรุดโทรมพังทลายลง ลักษณะอาคารเป็นทรงไทย ประดับตกแต่งด้วยช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ ตามแบบอยุธยา แต่ที่ผนังภายนอกด้านหน้าเขียนภาพพุทธประวัติ ตอนเสด็จลงจากดาวดึง